Hoe u goed en gemakkelijk kunt beginnen

Negen van de tien keer gaat het zo. Iemand vertelt me over het leven vroeger in Indië en ik vraag meteen: “Maar dat schrijft u toch wel op?”
Dan valt er een stilte.

Een stilte zegt soms meer dan duizend woorden. Ik ben soms ook stil als ik juist iets te zeggen heb.

“Maar hoe begin ik dan?” komt de vraag. En ook hoor ik een aarzeling over alles aan emoties dat misschien naar boven komt. Daarvoor heb ik iets bedacht, dat ik nu aan u vertel.

Hou het simpel

Als u wel iets wilt doorgeven en van binnen weet u ook wel dat het belangrijk is, maar u ziet er huizenhoog tegenop, hou het dan simpel en gemakkelijk.
Doe wat u wèl kunt doen, dan hoeft u zichzelf niet kwalijk te nemen wat u allemaal niet doet.

U maakt gewoon een eenvoudig A4.
Neem een vel papier.
Kan ook zijn: iets uit een schrift scheuren.
Maakt niet uit wat.

Neem een pen.
Ja, potlood mag ook.

Zo moet het

Bovenaan schrijft u:

  • uw naam
  • uw geboortedatum
  • uw geboorteplaats
  • Daaronder de namen van uw ouders.
  • De datum van geboorte en waar.
  • Daaronder, als u het weet, dezelfde feiten over uw grootouders.
  • En daaronder bijzonderheden die u zo kunt opschrijven, bijvoorbeeld de naam van de school, jaartallen waarin iets bijzonders gebeurde, in het kamp of buitenkamp, Nederland en misschien nog eens terug.
  • Weet u adressen waar uw gezin vroeger woonde, ook erbij schrijven hoor.
  • Bijnamen van ooms en tantes? Schrijf ze op.
  • Wat u vroeger het liefste at, is ook interessant.

Dat vel papier doet u in een envelop en daarop schrijft u: over de familie. Dat is genoeg. Wilt u later meer opschrijven: geweldig. Blijft het hierbij: ook goed.

Want u heeft met dit velletje papier ook iets aan de toekomstige generaties gegeven, en zij kunnen daarmee verder zoeken naar de verhalen. Per generatie komt er meer digitaal en dan is het gemakkelijker zoeken. Maar dan is er een beginnetje nodig en dat heeft u gemaakt. Goed gedaan.

Wilt u een beetje hulp? Klik hier en download het invul-lijstje.