Foto: Ohannes Kurkdjian( KITLV 44398)

Met een medium is het zo, dat je pas na het consult weet of je er iets aan had. Eens was ik op consult bij een medium en haast terloops vertelde ze me dat mijn overleden grootmoeder bij mij thuis op de bank zat.

Dat had ik niet verwacht. En ook al niet gemerkt. Want al voel ik soms iets – u weet wat ik bedoel –  Oma had ik niet waargenomen. Thuis keek ik toch anders naar de bank. Ik ging veiligheidshalve in een stoel zitten. En ik belde mijn moeder.

Groepsziel

Eerst even wat achtergrond. Het bezoek aan het medium had twee redenen. De eerste was, dat ik verdriet had over mijn huiskater die naar de hemel was vertrokken en ik wilde weten, waar is hij nu. En ook of er contact mogelijk was, want ik dacht, dat doet een medium dus. De tweede was praktischer, ik werkte aan een boek en dacht zouden er ergens geheime brieven liggen. Aan die vraag kwamen we niet meer toe.

Het medium vertelde me over het fenomeen van de groepsziel, zoals een zwerm vogels een zwerm is waarin toch elke vogel een uniek iemand is. Zo was het ook met de poezen in de groepsziel en desgevraagd zei ze grootmoedig dat ik misschien ook wel in de groepsziel mocht. Daar hoop ik nog steeds op. Want dan zie ik iedereen weer terug, de dieren waar ik zo veel van heb gehouden en nog hou. Terug naar de vraag.

Waar is hij nu.
Nog niet helemaal in de groepsziel, hoorde ik. Wel op schoot bij oma, die bij mij thuis op de bank zat. Oma was ook al dood. Maar niet in de groepsziel.

Aan de telefoon vertelde mijn moeder dat Oma het eerste poezevrouwtje in de familie was geweest.  Ze had een grote witte kater, die Poes heette. Toen Oma verkering kreeg met Opa, verhuisde ze een paar provincies verderop en Poes mocht niet mee. Daarna is er nooit een ander geweest.

Het stemde me tevreden, dit verhaal. Mijn kater had een goede schoot gevonden en Oma kon vast nog goed aaien.

Bezoeken

In de loop der jaren heb ik best veel helderzienden en mediums bezocht, en vrijwel elke keer had ik er iets aan, al was het niet altijd leuk:

  • Een helderziende zei eens over mijn toenmalige vaste verkering: “Kind, als jullie trouwen, is dat een nationale ramp.” Ik raakte zo overstuur dat ik met de verkering een gesprek begon over de toekomst en lang verhaal kort, dat maakte zoveel los, dat die toekomst er al vlug niet meer was. Snel erna dacht ik, ja de helderziende had gelijk.
  • Klassiek geval van liefdesverdriet met de vraag: “Komt hij bij me terug?” Ik weer naar een helderziende, een lieve vrouw met een roze interieur. Ze zei dat ik 30 dagen lang elke avond een kaars moest branden en dan, daarin kijkend, positieve energie moest maken door te beseffen waarvoor ik dankbaar was. Dat zou hem terughalen. Dus ik begon diezelfde avond. En wat gebeurt er? Binnen twee weken was ik zo opgeknapt, dat ik wist die vent hoef ik niet terug.
  • Een ernstige man aan wie ik alles eerlijk kon zeggen. Hij gebruikte tarotkaarten en de pendule en wat hij zei, kwam uit. Destijds dacht ik nog over kinderen en hij wist beslist: hij zag geen kind in mijn toekomst. Correct.
  • In Soerabaja, een net-geen-kampong, een Chinese man. Hij las de hand en kende de betekenis van cijfers. Hier was de taal lastig,  er was een tolk, maar ik weet niet zeker of ik alles goed heb begrepen. Wat ik wel hoorde, kwam niet uit- hij gaf een tijdlijn, wat ik ongewoon vond.

Een goede helderziende vinden is moeilijk. Ik weet niet of het elke keer ‘werkt’, misschien komt er van gene zijde ook een weigering als het niet goed is, om wat voor reden dan ook. Zelf voel ik dat ik niet voor elk en ieder wissewasje aan de deur mag laten kloppen.

Brieven

Na dit consult met het medium dacht ik weer meer aan mijn grootmoeder. Ik schreef haar brieven en zij mij ook, in een echt oma-handschrift. Als ik ze nu lees, is het net of ze meer van me wilde dan ik gaf. Ze gaat in op alles wat ik zeg en vertelt er wat extra’s bij. Het lijkt of ze me laat zien: kijk eens wat ik allemaal weet, je hoeft het alleen maar te vragen. Maar ik kende de vragen toen nog niet. En mijn moeder is haar dochter, dus dat is ook weer een andere positie om herinneringen door te geven. Plus, ik heb andere vragen. Naar een medium ga ik hiervoor niet, misschien is het hard maar ik denk: de kans die ik kreeg van Oma, heb ik niet gebruikt.

Praat met mij
Als u over familie in de oude Indische tijd schrijft, dan hoort daar ook kennis van de historie bij. Zo wordt uw verhaal beter en interessanter om te lezen. Werkt u aan een levensverhaal? Praat met mij:

  • voor vrijblijvend advies over historische bronnen, zodat u meer informatie vindt
  • over de opzet van uw project, zodat u het meteen goed aanpakt, dat scheelt enorm veel tijd en hoofdpijn
  • maak een afspraak voor telefonisch overleg via mijn digitale kalender: klik hier en kijk hoe dat gaat.

Wanneer er een nieuw artikel verschijnt, mail ik een berichtje aan degenen die zich hebben ingeschreven. Dan hoeft u niet te zoeken. Inschrijven kan door op het plaatje te klikken. Dan krijgt u meteen een ebook cadeau: Hoe begin ik? 5 gouden tips waarmee het altijd lukt

gratis ebook