Martha Tilaar

“Waarom heeft u haast geen rimpels?” vroeg ik. De oudere Indische mevrouw had die vraag vaker gekregen. “Obat drinken,” zei ze. “Mijn moeder maakte dat vroeger.” Het recept wist ze niet meer.

De mevrouw was tachtig plus en had een prachtige huid.  Dat zie ik vaker bij oudere Indische dames.
Zacht, fluwelig, hier en daar iets van een plooi.
En dure crèmes kopen ze niet.

Schoonheidsgeheimen

Wat zit er in die drankjes? Dat is dus de vraag. Schoonheidsgeheimen uit Indië zijn uitstekend bewaard. Tot dusver kan ik deze adviezen aan u doorgeven:

• voor dik en gezond haar: elke week een modderpap maken van lidah buaya, een middag laten intrekken en dan uitspoelen. Dit is een bonus-tip. Ik bedoel, kijk naar drie oudere Indische dames, vraag of ze als meisje die middagen moesten stilzitten en u weet het antwoord en wat u op uw volgende vrije middag gaat doen.
•  heeft u last van sproeten of teint-verschillen? Deppen met peterseliewater, zegt mevrouw J.M.J. Catenius-van der Meijden (inderdaad, zij van het kookboek).
•  nooit zeep gebruiken, neem het zeepvruchtje lerak. Advies van mevrouw J. Kloppenburg, de kruidengeneeskundige. Zeep droogt de huid uit. Mevrouw Kloppenburg had tot op hoge leeftijd ook al zo’n prachtige huid. Maar over obat-drankjes zegt ze niets.

Bedak

Voor degenen die het liefst nu en vandaag een mooie huid hebben is de oplossing: bedak. Het is rijstpoeder, met of zonder parfum, met of zonder kleur. De beste merken zijn Martha Tilaar en Nyonya Meneer en u snapt wel: dat ligt niet bij de Etos. De Bedak van den Berg is uit het Bataviaasch Nieuwsblad van 9 januari 1900, dus die zal inmiddels wel uitverkocht zijn.

Uit Indonesië nam ik ooit een doosje mee. Het lag in een kleine toko en ik wist meteen wat het was. Want ooit had ik tijdens een koempoelan een ietwat oudere dame (denk: tachtig min) gezien met een zachte, egale huid. Ze zag er sereen uit. En ze had krullen, wat een vrolijk lijstje om dat mooie gezicht was. Hopelijk heb ik niet gestaard. Later hoorde ik van iemand: zij draagt bedak.

Mijn advies is: koop alleen bedak in uw eigen huidskleur. Spierwitte bedak staat lelijk, dat heb ik zelf ontdekt dankzij mijn doosje.

Kent u schoonheidsgeheimen van vroeger? En als u enig idee heeft wat er in drinkbare obat gaat, wilt u dat alstublieft laten weten?